Vol Vertrouwen • Persoonlijke Verhalen Over Persoonlijke Groei • Header 5

Stop Woordjes • Kap Nou Eens Met Dat Gedachtelezen!

Ontdek hoe geweldig je écht bent
 

Vol Vertrouwen • Persoonlijke Verhalen Over Persoonlijke Groei • Stop Woordjes
Vol Vertrouwen • Persoonlijke Verhalen Over Persoonlijke Groei • Stop Woordjes

Sorry voor de titel. Je vindt het vast agressief en als je het bericht al leest, doe je dat natuurlijk met tegenzin. …Of niet? 😉 Kap Nou Eens Met Dat Gedachtelezen! Dat dacht ik laatst, toen ik er weer eens een aanvaring mee had. Stop Woordjes en ga vragen stellen. En dit bericht lezen, want dat kan wél.

Bergen overwonnen: 🏔️


Stop Woordjes
Kap Nou Eens Met Dat Gedachtelezen!

Zie je geen video? Klik dan hier

Kap Nou Eens Met Dat Gedachtelezen!
Normale Arts

Geduldig wachtend wrijf ik over mijn pijnlijke middelvinger.

Waarom is dat prikje om mijn hB te meten altijd venijniger dan de “echte” prik in mijn arm die later volgt?

Ik zit bij Sanquin en de arts die me vanavond “nakijkt” of ik fit genoeg ben om te doneren neemt er haar tijd voor.

Het is ook niet druk, denk ik, en volgens mij is ze nieuw.

Na een half epistel te hebben getikt – zij vind het normaal-10-minuten-durende-maar-bij-haar-ondertussen-al-ruim-het-dubbele onderzoekje blijkbaar spannender dan ik – kijkt ze me wat benauwd aan.

“Is alles in orde?” vraag ik, meteen op mijn hoede.

De arts knikt, maar de moeilijke blik blijft.

“Alles is prima hoor, alleen… Wil ik even sorry zeggen.”

HUH? Sorry? Waarvoor? denk ik.

In 3 nanoseconden razen mijn hersenen door alle mogelijke opties heen totdat de vrouw tegenover mij zich nader verklaart:

“Ik zei net dat je een “normaal” gewicht hebt en ik had beter kunnen zeggen dat je een gezond gewicht hebt.”

Mijn alertheid verandert in 3 nanoseconden in totale verbazing.

“Je vindt normaal vast een naar woord, ik wilde me toch even excuseren daarvoor.”

Deze arts is ontzettend kundig (en aardig), maar één ding kan ze écht niet:

Gedachtelezen.

White Noise ;)

Tell me when you are
done with mind reading.
I would say a bit of what I feel

• Anushka Kohli •

White Noise ;)

Kap Nou Eens Met Dat Gedachtelezen!
Angstig Schilderen

Oh, oh, oh, wat doen wij het vaak: ervan uitgaan dat wij weten wat een ander denkt.

Want wij pleasen zo graag. Willen zo graag leuk gevonden worden, ergens bij horen, dat we een soort gave ontwikkelen om gedachten te kunnen lezen.

Alleen kunnen we dat niet écht, natuurlijk.

Wat we eigenlijk doen in plaats van gedachten te lezen, is inschattingen maken van wat iemand mogelijk misschien per ongeluk per toeval zou kúnnen denken.

En daarop passen wij onszelf aan.

Het is alsof we een schilderij aan het inkleuren zijn.

Alleen zijn de kleuren die we gebruiken niet onze favorieten, maar die waarvan wij vermoeden dat ze in de smaak zullen vallen bij degenen die ons schilderij beoordelen.

Waarom doen we dit?

Uit angst.

Dat is de grote boosdoener achter het hele gedachtelezen – of in ieder geval al onze pogingen daartoe.

We zijn bang voor de ander zijn mening, om ergens buiten te vallen of iets verkeerd te doen.

Wij willen pleasen, de ander tegemoet komen en er voor hen zijn.

Zodat wij geliefd, gewaardeerd en positief beoordeeld worden.

“Gedachtelezen” doen we daardoor vaak razendsnel en meestal zonder dat we het zelf doorhebben.

Maar hoe kappen we ermee?

White Noise ;)

White Noise ;)

Kap Nou Eens Met Dat Gedachtelezen!
Van Invullen Naar Interviewen

Denk niet dat je een slecht mens bent omdat je (weleens) gedachteleest.

Want gedachtelezen is óók een stukje inlevingsvermogen hebben in een ander.

En dat is een mooie kwaliteit om te hebben!

Wanneer je echter gaat invullen voor een ander én je daarop gaat aanpassen, ben je verkeerd bezig.

Kijk: je hebt rekening houden met een ander, bijvoorbeeld als er iemand komt eten waarvan je weet dat die een bepaalde allergie heeft.

Dan pas je het gerecht aan.

Daar is niets verkeerds aan te ontdekken. Ik zou zelfs zeggen: lekker bezig!

Maar je hebt ook invullen voor een ander en dan ga je dus kleuren met de verkeerde kleurtjes.

Je KUNT niet in iemands hoofd kijken!

Wat je wél kunt doen om eindelijk te kappen met dat gedachtelezen, is vragen stellen.

Wat vind jij hiervan? Hoe heb jij het dagje weg ervaren? Wat vond jij van mijn presentatie?

Vervolgens mag je ervan uitgaan dat het antwoord dat je krijgt beter omschrijft wat de ander denkt dan wat jij in jouw hoofd hebt zitten.

Als je van gedachtelezen interviewen maakt, krijg je meer duidelijkheid en meer rust in je eigen hoofd.

En daarmee meer ruimte voor jouw gedachten 😉

White Noise ;)

Great relationships are
based on clarity, not
mind reading.

• Steve Arterburn •

White Noise ;)

Voor ik hem kan tegenhouden ontsnapt er een giechel aan me.

“Als je niets had gezegd, had ik het niet eens beseft!” roep ik uit.

De vrouw tegenover me is duidelijk opgelucht, maar herhaalt sorry’s in een regen van stopwoordjes.

En dan bedenk ik me: stop woordjes te gebruiken die niet nodig zijn.

Door “normaal” vanuit mij als negatief te bestempelen, voelde de arts zich verplicht om “sorry” te zeggen.

Als ze écht had kunnen gedachtelezen (of het had gevraagd), dan had ze me juist horen jubelen.

Niet over mijn “normale” gewicht, maar over mijn “heel goede” Hb.

Want dat is wat er wél in mijn hoofd zat.

Maar ja…

Die gedachte kon niemand lezen 😉

White Noise ;)Liefs Samantha 2021

White Noise ;)

Doe jij aan gedachtelezen? Of ben je het al afgeleerd?



Samantha Spijkers • Spijkers Coaching

“Ik coach vrouwen die helemaal KLAAR zijn met zich onzeker voelen over zichzelf en wat ze kunnen naar meer zelfvertrouwen. Zodat zij EINDELIJK in zichzelf gaan geloven en het leven gaan leiden dat zij écht willen!”

HomeGratis OnzekerheidscheckOver MijPinterestContact

2 Reacties
Nieuwste
Oudste
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties