Van Existentiële Crisis Tot Persoonlijke Bloei • Over Hoe Negatieve Emoties Tot Goede Inzichten Kunnen Leiden
Ontdek hoe geweldig je écht bent
Van Existentiële Crisis Tot Persoonlijke Bloei
Over Hoe Negatieve Emoties Tot Goede Inzichten Kunnen Leiden
De dag na mijn verjaardag begint het vaak: een existentiële crisis. Wat heb ik zoal bereikt in mijn leven? Wat is mijn rol op aarde eigenlijk? Hoewel een dergelijke crisis je misschien niet prettig in de oren klinkt, zit er ook een voordeel aan. Daarom vertel ik vandaag Over Hoe Negatieve Emoties Tot Goede Inzichten Kunnen Leiden.
Over Hoe Negatieve Emoties Tot Goede Inzichten Kunnen Leiden
Recept Voor Crisis
Gemiddeld 1x per maand ervaar ik een existentiële crisis.
Iets met een over-denker zijn en soms teveel in mijn hoofd zitten; alle hoekjes van mijn brein speur ik dan af om te zien of ik niets gemist heb om over te piekeren.
En bij gebrek aan pieker-voedsel bedenk ik gewoon zelf wat – daar ben ik namelijk goed in.
Tel daar terugkerende vrouwelijke ongemakken bij op en je hebt alle ingrediënten voor een persoonlijke crisis. Even door elkaar roeren, in een bakvorm gieten (of gewoon over je aanrecht) en ta-daa!
Existentiële crisis compleet.
Waar ben ik mee bezig?, vraag ik mezelf dan af. En: wat kom ik doen hier op aarde? (om het allemaal vooral luchtig te houden – NOT!).
Gelukkig weet ik van mezelf dat deze buien overgaan. Vandaag een crisis, morgen weer mijn vrolijke zelf.
Want zo snel gaat het.
Behalve als ik een jaartje ouder word.
Leuk, dat hele 35. En oprecht geef ik niet zoveel om die oplopende getallen (zo voel ik me al jaren 26. Behalve als mijn neefje/nichtjes er zijn, dan voel ik mij eerder 6).
Maar ja, die dag erna… Als de verjaardagstaart op is geknabbeld begint het echte geknaag:
Wat heb ik nou eigenlijk bereikt in mijn leven?
Any idiot can face a crisis –
it’s day to day living that
wears you out
• Anton Chekhov •
Over Hoe Negatieve Emoties Tot Goede Inzichten Kunnen Leiden
De Buik Vol
De dag na mijn verjaardag ben ik meestal niet te genieten. Dan ben ik wat meer kortaf naar buiten toe, omdat ik in mezelf stilletjes gefrustreerd en ontevreden ben.
Het is namelijk een menselijke kwaal (waar vrouwen doorgaans ook nog nét ietsje beter in zijn dan de rest – een sarcastisch “joepie” is hier op zijn plaats) om persoonlijke successen aan de kant te schuiven.
Want zo hou je ruimte over voor één grote, deprimerende leegte die als antwoord dient op de vraag wat jij zoal met je leven tot nu toe hebt gedaan.
Een tsjirpend krekelgeluidje erachter en de scène is af.
Een immer effectieve manier om je snel rot te voelen over jezelf is namelijk geloven dat je nooit iets hebt gepresteerd.
Nog sneller werkt dit (standaard dag 2 van mijn existentiële verjaardagscrisis): vergelijk jezelf met anderen.
Instant unhappiness!
Op dag 3 was ik het echter beu, die hele crisis. Ik had er mijn buik van vol.
Ik voelde mij, behalve teleurgesteld in mijn leven, ook boos. Op mezelf.
Hoezo heb ik niets gepresteerd? Hoezo heb ik “weer een jaar vergooid”!?
Dit soort gedachtes helpen je niet vooruit.
En dat is wél de kant die je op wilt.
Over Hoe Negatieve Emoties Tot Goede Inzichten Kunnen Leiden
Hiep Hiep Hoera
Op zich is het niet vreemd dat je af en toe stilstaat bij waar je bent in je leven.
En als je daar ontevreden over bent, is dat niet per se slecht.
Wat wél slecht is, is daarin blijven hangen en er niets aan doen.
Onze emoties vertellen ons dingen over onszelf.
Voel ik me blij, dan is dat een teken dat ik door moet gaan met waar ik mee bezig ben.
Voel ik me ontevreden, dan is het tijd om iets te veranderen.
Je emoties geven aan wat je wilt in je leven, wat je fijn vindt en wat niet.
Een persoonlijke crisis klinkt misschien vreselijk, het zegt wél wat over wat je werkelijk wilt. Of eigenlijk juist niet wilt.
Mijn existentiële crises neem ik misschien niet allemaal even serieus. Daarvoor heb ik er te veel 😉
Hier komt wel een stukje zelfkennis bij kijken: ik weet dat ik me op sommige momenten van de maand drukker maak om dingen dan normaalgesproken.
Dat helpt mij relativeren: wanneer voel ik me “echt” ontevreden en wanneer overdrijf ik?
There cannot be a crisis
next week. My schedule is
already full
• Henry Kissinger •
Mijn verjaardagscrisis was “echt”.
Ik wil echt sommige dingen in mijn leven veranderen. En al weet ik nu nog niet precies hoe, ik weet wel dat ik dat echt wil.
Willen is echter niet genoeg. Het toverwoord is doen.
Dus heb ik een dealtje gesloten met mijn existentiële crisis: ik ga meer doen om dingen te veranderen en mijn crisis laat me minder denken dat ik dat niet kan.
Win-win!
Het maakt ook niet uit wat ik doe, zolang ik maar iets doe. Actie is namelijk altijd beter dan afwachten.
Met dat inzicht kwam er een einde aan de eerste existentiële crisis van mijn 35e levensjaar en begon er een periode van persoonlijke bloei.
Hiep hiep hoera!
Ik ben weer wijzer geworden.
Een heel jaar. Plus een beetje 😉
Wat is jouw recept om uit een persoonlijke crisis te komen?
